نگاهت کافیست تا دوباره در هوای آمدنت بمیرم ، تو همیشه دعوتی ، راس ساعت دلتنگی !

تو آنجا ، من اینجا ، نیمکت های دنیا را چه بد چیده اند !

.

کاش خبر از این دل تنگم داشتی / کاش خبر از غصه و آهم داشتی / این دل شده مبتلا به تو ای دوست / کاش مرهمی برای دردش داشتی .

.

محبت چشمه ایست از جنس نور / هم ارادت هم سلام از راه دور .

.

با گفتن یک "عزیزم جایت خالیست" ، نه جای من پر می شود و نه از عمق شادی هایت کمتر ، فقط دلخوش می شوم که هنوز بود و نبودم برایت مهم است .

.

تا زمانی که دلم پیش خدا پر نکشد / تا زمانی که اجل خط و نشانی نکشد / دارمت دوست به حدی که خدا می داند / راز این قصه ، فقط باد صبا می داند .

.

بی تو هر شب عاشقی بارانی ام / لاله ای پژمرده و زندانی ام / بی تو در کنج همه دلواپسی / بی تو من آغاز یک ویرانی ام .

.

شاخه گل رزی که در زمان حیات به کسی می دهید به مراتب بهتر از یک دسته گل ارکیده ای است که روی سنگ قبر او می گذارید .

.

ای کاش هر روز طناب دوستیمان پاره شود تا با گره زدن آن به هم نزدیکتر شویم !

.

دوست دارم عاشقت باشم ولیکن بی نشانه / از غمت تنها بسوزم همچو یاری مخفیانه / دوست دارم عاشقت باشم ننالم در فراقت / سر دهم آوای وصلت با سرودی عاشقانه . 

وقتی ازت دورم فکر نکنی فراموشت میکنم ، نه ! فقط بهت فرصت میدم دلت واسم تنگ بشه .

سوختن با تو به پروانه شدن می ارزد / عشق این بار به دیوانه شدن می ارزد / گرچه خاکسترم و همسفر باد ولی / جستجوی تو به بی خانه شدن می ارزد .

درود بر کسی که جسمش کیمیا ، عهدش وفا ، مهرش صفا و حسابش از همه جداست .

من به چشمان پر از مهر تو عادت دارم / به تو و طرز نگاه تو ارادت دارم / عطش حسرت دیدار تو را پایان نیست / اشتیاقی است که هر لحظه و ساعت دارم .

بهترین آرزوها را برای آشنایی دارم که باعث شد زیباترین ها را درون قلبم احساس کنم .

عشق را تن پوش جانم میکنی / چتری از گل سایبانم میکنی / ای صدای عشق در جان و تنم / آن سکوت ساده و تنها منم / من پر از اندوه چشمان تو ام / آشنای دل پریشان تو ام / آتش عشق تو در جان منست / عاشقی معنای ایمان منست / کی به آرامی صدایم می کنی / از غم دوری رهایم می کنی / ای که در عشق و صداقت نوبری / کی مرا با خود از اینجا می بری ؟

بیا برای یکبار هم که شده دست به خلاف بزنیم ، من اندوه تو را می دزدم و تو تنهایی مرا !


مینویسم نامه و روزی از اینجا میروم / با خیال او ولی تنهای تنها میروم / در جوابم شاید او حتی نگوید کیستی / شاید او حتی بگوید لایق من نیستی / مینویسم من که عمری با خیالت زیستم / گاهی از من یاد کن ، حالا که دیگر نیستم .

بیستون کندن فرهاد نه کاری ست شگفت / شور شیرین به سر هرکه فتد ، کوه کن است . 

قلب تنها چیزی است که شکسته اش هم کار میکنه
.
.
.
هنوز هم از تمام کارهای دنیا ، دلبستن به دلت بیشتر به دلم میچسبد
.
.
.
زخم که میخوری ، مزه مزه اش کن ، حتما نمکش آشناست !
.
.
.
پر است خلوتم از یاد عاشقانه ی او / گرفته باز دل کوچکم بهانه ی او
نسیم رهگذر این بار هم نیاورده / به دست قاصدکی نامه با نشانه ی او
.
.
.
هر روز نبودنت را بر دیوار خط کشیدم
ببین این دیوار لامروت دیگر جایی برای خط زدن ندارد
خوش به حال تو که خودت را راحت کردی
یک خط کشیدی تنها ، آن هم روی من 

من آن ابرم که بارانش تو هستی / همان یوسف که کنعانش تو هستی

مسافر میشوم تا آخر عمر / در آن راهی که پایانش تو هستی

.

.

.

با یاد تو زندگی کردن چه کم خرج است ، نه خواب میخواهد ، نه خوراک !

.

.

.

این روزها آنقدر شکسته ام ، که عصا به دست راه میرود دلم !

.

.

.

به راه پای خسته ات دیدگانم را می سایم تا انعکاس زلال قدمهایت را جاودانه کنم

سبز باشی عزیزترین 

 من نه سکوت میکنم نه فال عشق از برم / فقط به تو خیره شدم ، من از تو هم ساده ترم
تو خوب میفهمی مرا وقتی پر از بهانه ام / ببین برای ماندنت چقدر عاشقانه ام

تا چند نظر به روی مهتاب کنم / خود را به هوای دیدنت آب کنم

یک قطعه ی عکس خود برایم بفرست / تا در دل بیقرار خود ، قاب کنم

.

.

.